Loslaten & Vertrouwen

Je moet gewoon loslaten en vertrouwen! Het is een soort mantra geworden. Je hoort t overal waar mensen spiritueel geïnteresseerd zijn. Het klinkt mooi, hoopvol en liefdevol. 

Maar hoe doe je dat?

Ik ben van huis uit ingesteld met een behoefte aan controle. Toen zich een aantal verantwoordelijkheden waar ik aan moest voldoen voordeden, leverde dat al snel een bepaalde druk en zwaarte op:

Een serieusheid, omdat het wel moest lukken, moest slagen. Als ik me iets voorneem, of iets ga ondernemen moet het wel een succes worden! Ik moet er dus veel aandacht aan besteden. 

Dat was de gedachtengang. 

Op die manier werd het nieuwe project al snel een beperking. Het hield me bezig, ik dacht erover na en probeerde beren op de weg te ontmaskeren. 

Er hing het een en ander van af. Het moest een succes worden. Na het aanvankelijke enthousiasme voelde ik me langzamerhand minder goed. Ik sliep niet goed en werd moe. Een verkoudheid stak de kop op.

Ik besloot het gebied te gaan onderzoeken met een van de Essential Life Skills die we mensen aanleren: het vrijmaken van gefixeerde aandacht. Ik koos de  Dyad als instrument. De Dyad is een oefening uit de “Enlightenment Intensive” waarbij je met een coach om beurten de tijd neemt om in de situatie in te voelen, en alles te delen wat er op komt. Het is een sterk gestructureerde procedure die in korte tijd veel diepe inzichten geeft.

Gedurende het proces werd het al snel lichter: Ik realiseerde me dat de gewoonte om serieus te worden over een belangrijk project te maken heeft met de behoefte om de controle te hebben. Het is een vorm van overleven, handhaven, om zekerheid te krijgen over het eindresultaat. Dat was op zich niet iets nieuws. Gek genoeg weet ik ook dat het eindresultaat niet afhankelijk is van mijn zorgen. Sterker nog, mijn zorgelijkheid staat het succes in de weg. Ik zie meer beren op de weg dan mogelijkheden. Ik durf de mogelijkheden niet te zien omdat ik teleurstelling al van te voren wil vermijden!

Hopeloos! Ook omdat deze mentale inzichten niet nieuw waren.

Plotseling, tijdens het proces,  merkte ik een sterke verandering op in mijn gevoel, mijn bewustzijn. Een oplossing diende zich aan. Opeens zag en voelde ik het heel duidelijk:  

Loslaten en vertrouwen. 

Loslaten betekende in dit geval, iets heel ongewoons doen: Iets wat mijn mind me nooit zou ingeven. Het was feitelijk “durven sterven”, de controle opgeven, de aandacht eraf halen op momenten dat ik er niet mee bezig ben. Los-laten. Zo simpel! Ik besefte me dat ik de controle ook helemaal niet heb. 

Vertrouwen was de daarbij komende factor van liefde en kracht. Het is het weten dat dit zo werkt: Ik heb geen controle en dat is ok. Het is de angst die me zegt dat het niet ok is om te vertrouwen, en ik weet, angst is een slechte raadgever! 

Als ik werkelijk loslaat en vertrouwen toelaat wordt het leven lichter. Er is niets dat me op de grond houdt. Ik kan vliegen! Ben ik dan nog wel verantwoordelijk? Jazeker! Juist door los te laten en te vertrouwen op de innerlijke sturing en kracht ben ik volledig verantwoordelijk. Hoe ik dat wist? Ik voelde het in al mijn vezels. Dus wie geloof ik? Mijn gedachten die voortkomen uit mijn overleving angst, of het inzicht wat voortkomt uit mijn gevoel van vertrouwen?

Ik handel dan niet meer uit angst, maar uit liefde. Ik verbind me met het leven en ik doe wat er gedaan moet worden. Vanuit vertrouwen, vanuit liefde. Dat is de kracht die we allemaal in ons hebben. 

De weerstand had zich opgelost. Ik voelde me vrij en vol van leven. Het project werd prachtig afgerond. Succes was het resultaat. Ik had opnieuw iets wezenlijks geleerd: Als weerstand zich oplost is vertrouwen een natuurlijk gevolg.